Neler oluyor, nasıl oluyor, kimler yapiyor, neden yapiyor, ben kimim, ne işim var dünyada, ne yapmam gerekiyor bunun gibi sorulara hep birlikte cevap arayacagız. Yazar medyum değil, kahin değil, bir ruha kanallık etmiyor, içimizden birisi...
Açıklama;
1969 da doğdu, 1974 de evden kaçarak okula gitti, tutturdu ben okula gideceğim diye. Böyle 3 kere okula kaçtıktan sonra okul müdürü, "çocuk çok hevesli" diyerek okula kabul etti. o zamanlar okuma yazmayı sökenlerin elma şeklinde resimleri vardı ve öğretmen aşama kaydettikçe elmayı kırmızıya boyardı. İlk elmasını kızartan o oldu.
İlkokuldan itibaren her şeye meraklı idi. O zamanlar Milliyet Çocuk adında bir dergi vardı, her sayısını takip eder neredeyse ezberlerdi. Sürekli okudu ne bulduysa 6 ciltlik Hayat Ansiklopedisini hatim etti, her türlü ansiklopedinin müptelası oldu. Hatta Meydan Larousse 10-12 cildini bitirdi. Öğrenmeye karşı açlığı vardı. Ne bulduysa okudu. Otoriteye karşı ciddi bir öfke oluşturdu, sürekli bağımsız olmak istedi, her türlü haylazlığı yaptı, aklınıza ne gelirse. Otoriteye karşı çıkmasına rağmen otoritenin esiri oldu, Dinini öğrenemedi çünkü öğretmediler, anası babası da bilmiyordu. Okulda hep "haylaz" dendi ama "cin gibi maaşallah" da dendi. Herkes çalışkan zannederdi, oysaki evde ders çalışmazdı. Sadece derste öğrenirdi. Okulda her türlü cezayı tattı, favoriden tutup yukarı çekme, parmaklarını birleştirip cetvelle vurma, kulağını çekme, şiddetli Osmanlı Tokatları, Kafaya vurma, aşağılanma, tek ayak üzerinde durma. 80 ihtilalini bizzat yaşadı, ondan öncesi tüp, gazyağı, margarin, ekmek kuyruklarında bekledi. Bir ekmeksiz günde, Ankara'nın göbeğinden Jandarma kamyonla Erat ekmeği dağıtırken ekmek kapma yarışındaydı. Ama çok güzel bir çocukluk ve ergenlik dönemi geçirdi. Toprakla oynadı, istop oynadı, yakantop oynadı, voleybol basketbol oynadı. Saatlerce evin duvarında oturup arkadaşlarıyla geyik yaptı. Kayısı, vişne ağaçlarına daldı. Kendi başına buyruktu ya da öyle zannediyordu. Sonra neler mi oldu anlatacak merak etmeyin.
İlkokuldan itibaren her şeye meraklı idi. O zamanlar Milliyet Çocuk adında bir dergi vardı, her sayısını takip eder neredeyse ezberlerdi. Sürekli okudu ne bulduysa 6 ciltlik Hayat Ansiklopedisini hatim etti, her türlü ansiklopedinin müptelası oldu. Hatta Meydan Larousse 10-12 cildini bitirdi. Öğrenmeye karşı açlığı vardı. Ne bulduysa okudu. Otoriteye karşı ciddi bir öfke oluşturdu, sürekli bağımsız olmak istedi, her türlü haylazlığı yaptı, aklınıza ne gelirse. Otoriteye karşı çıkmasına rağmen otoritenin esiri oldu, Dinini öğrenemedi çünkü öğretmediler, anası babası da bilmiyordu. Okulda hep "haylaz" dendi ama "cin gibi maaşallah" da dendi. Herkes çalışkan zannederdi, oysaki evde ders çalışmazdı. Sadece derste öğrenirdi. Okulda her türlü cezayı tattı, favoriden tutup yukarı çekme, parmaklarını birleştirip cetvelle vurma, kulağını çekme, şiddetli Osmanlı Tokatları, Kafaya vurma, aşağılanma, tek ayak üzerinde durma. 80 ihtilalini bizzat yaşadı, ondan öncesi tüp, gazyağı, margarin, ekmek kuyruklarında bekledi. Bir ekmeksiz günde, Ankara'nın göbeğinden Jandarma kamyonla Erat ekmeği dağıtırken ekmek kapma yarışındaydı. Ama çok güzel bir çocukluk ve ergenlik dönemi geçirdi. Toprakla oynadı, istop oynadı, yakantop oynadı, voleybol basketbol oynadı. Saatlerce evin duvarında oturup arkadaşlarıyla geyik yaptı. Kayısı, vişne ağaçlarına daldı. Kendi başına buyruktu ya da öyle zannediyordu. Sonra neler mi oldu anlatacak merak etmeyin.
